سرودهای انقلابی

سروده های انقلابی قسمت دوم

پـرنیـان شفــق Parnian e shafagh

بــه پــرنیــان شفــق Be parnian e shafagh

زخون شراره دمید ze khon shara-reh damid

زسرخی اش شرری ze sorkhiash shara- ri

به هر ستاره رسید Be har setareh resid

گلوله بارد که تـا بـرآرد زشـط آتـش و خـون

Gololeh barad, ke ta bar-arad, ze sha-te atash-o khon

زصبــح تــوده نـویــد ze sobhe todeh navid

زسرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب

ze sorkhie har shara-reh aknon, neshaste dar tane shab

نشان صبح سپید Neshane sobhe sepid

نشان صبح سپید Neshane sobhe sepid

ببین که شهر و جنگل ها Bebin ke shar o jangalha

زقهر آنان خونین است Ze gha-re an-nan khonin ast

شهــــــاب راه آینــــــــده Sha-habe rahe ayandeh

زخون آنان آذیـن اسـت Ze kho-ne an-nan azin ast

شکوه روشنی فردا Sho-kohe ro-shanie farda

زخون برآرد سر Ze khon bar arad saaar

بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن

Bego be mihan ke kho-ne bijan setareh gasht o az an

چه سان شراره دمیـد Che-san sha-rareh damid

به سرخی هـر ستاره اکنـون نشستـه در تـن شـب

Be sor-khie har se-tareh aknon ne-shasteh dar tane shab

نشان صبح سپید Neshane sobhe sepid

نشان صبح سپید Neshane sobhe sepid

زســرنگــونــی شـــب Ze sar-negoo-nie shab

کنون نگر همه جا Ko-nun negar ham-e ja

زخشم و کینه ی خلق Ze khash-mo kinehe khalgh

شراره گشته به پا Sha-rareh gashte be pa

به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از

Be na-me har yal, ke az siahkal, cho ton-dari da-mad az

ســرود آتـــش و خـــون So-ro-de a-tasho khon

شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویـش

Sha-ha-date har se-ta-reh sa-zad ze-sorkhe cheh-rehe khish

تلاش و کینه فزون Ta-la-sho ki-ne fozoon

تلاش و کینه فزون Ta-la-sho ki-ne fozoon

رهــائــی خلــق ایــران Ra.haie kha-lghe Iraaan

نبرد ما را آئیـن اسـت Na-barde ma ra a-iin ast

و کهکشان فـردای اش Va kah-ka-shane far-da-yash

زخون آنان آذین است Ze kho-ne a-nan a-zin ast

شکوه روشنی فردا Sho-kohe ro-shanie farda

زخون برآرد سر Ze khon bar arad saaar

بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن

Bego be mihan ke kho-ne bijan setareh gasht o az an

چه سان شراره دمیـد Che-san sha-rareh damid

به سرخی هـر ستاره اکنـون نشستـه در تـن شـب

Be sor-khie har se-tareh aknon ne-shasteh dar tane shab

نشان صبح سپید Neshane sobhe sepid

نشان صبح سپید Neshane sobhe sepid

خلـق تـرکمـن Khalgh e Torkaman

خلـق تـرکمــن خلــق تــرکمــن Khalghe torkaman. Khalghe torkaman

جان را می دهد در راه وطن Jan ra mi-dahad, dar rahe va-tan

خلـق تـرکمــن خلــق تــرکمــن Khalghe torkaman. Khalghe torkaman

ویـران مـی کنـد بنیـان کهـن Vi-ran mi-konad, bon-ya-ne kohan

گندم زاران موج خون شد Gan-dom za-ran moje khon shod

گندم زاران موج خون شد Gan-dom za-ran moje khon shod

آسمان آبی گلگـون شـد Asmaaan a-bi- gol-gon shod

آسمان آبی گلگـون شـد Asmaaan a-bi- gol-gon shod

طوفان مـی کنـد, در دشت و دمن To-fan mi-konad, dar dasht-o- daman

طوفان مـی کنـد, در دشت و دمن To-fan mi-konad, dar dasht-o- daman

فـریـاد مــی کنــد. خلــــق تــــرکمــــن Far-yad mi-konad, khalghe torkaman

زمین مال اوست, که مـی کـاردش Za-min ma-le ust, ke mi-ka-ra-dash

زمین مال اوست, که مـی کـاردش Za-min ma-le ust, ke mi-ka-ra-dash

خلـق تـرکمــن خلــق تــرکمــن Khalghe torkaman. Khalghe torkaman

همراه دگر خلـق هـای وطـن Ham, ra,he degar, khal-gh,ha,ye degar

خلـق تـرکمــن خلــق تــرکمــن Khalghe torkaman. Khalghe torkaman

جان را می دهد در راه وطن Jan ra mi-dahad, dar rahe va-tan

گندم زاران موج خون شد Gan-dom za-ran moje khon shod

گندم زاران موج خون شد Gan-dom za-ran moje khon shod

آسمان آبی گلگـون شـد Asmaaan a-bi- gol-gon shod

آسمان آبی گلگـون شـد Asmaaan a-bi- gol-gon shod

طوفان مـی کنـد, در دشت و دمن To-fan mi-konad, dar dasht-o- daman

طوفان مـی کنـد, در دشت و دمن To-fan mi-konad, dar dasht-o- daman

فـریـاد مــی کنــد. خلــــق تــــرکمــــن Far-yad mi-konad, khalghe torkaman

زمین مال اوست, که مـی کـاردش Za-min ma-le ust, ke mi-ka-ra-dash

زمین مال اوست, که مـی کـاردش Za-min ma-le ust, ke mi-ka-ra-dash

رود Rood

می گذرد در شب آئینه ی رود Mi-go-zarad dar shab, a-ii.neye rood

خفته هزاران گل در سینه ی رود Kho-f-te he-za-ran gol, dar si-ne-ye rood

گلبـن لبخنــد فــردائــی مــوج Gol-bone lab-khan-de faar-daie moj

سـر زده از اشک سیمینه ی رود Sar za-deh az ash-ke si-mi-neye rood

فراز رود نغمه خوان Fa-ra-zee rood-e nagh-me khan

شکفته باغ کهکشان She-kof-te ba-ghe kah-ka-shan

مـی ســوزد شــب در ایــن میــان Mi-so-zad shab dar in mi-yan

رود و سرودش. اوج و فرودش Rood-o so-ro-dash, o-je fo-ro-dash

مـی رود تا دریـای دور Mi-ravad ta dar-yaye dor

بـــــاغ آئینـــــه, دارد در سینــه Ba-ghe a-ii-ne, da-rad dar sii-ne

مـی رود تا ژرفای دور Mi-ravad ta Jarfaye dor

موجی در موجی می بندد Moji dar moji mi-bandad

بر افسون شب می خندد Bar afsone shab mi-khan-dad

با آبی ها می پیوندد Ba a-bi-ha mi-pey-van-daaad

موجی در موجی می بند                                                    د Moji dar moji mi-bandad

بر افسون شب می خندد Bar afsone shab mi-khan-dad

با آبی ها می پیوندد Ba a-bi-ha mi-pey-van-daaad

فـردا رود افشـان ابـریشـم در دریـا مـی خوابــد

Faaa-r-da roode afsha-ne abrishaam dar darya mii-khabad

خورشید از باغ خاور می روید بر دریا می تابد

Khooo-r-shid az baghe kha-var mi-rooyad, bar darya mii-ta-bad

موجی در موجی می بندد Moji dar moji mi-bandad

بر افسون شب می خندد Bar afsone shab mi-khan-dad

با آبی ها می پیوندد Ba a-bi-ha mi-pey-van-daaad

موجی در موجی می بندد Moji dar moji mi-bandad

بر افسون شب می خندد Bar afsone shab mi-khan-dad

با آبی ها می پیوندد Ba a-bi-ha mi-pey-van-daaad

فـردا رود طغیـان شــورافکـن در دریـا مـی خـوابــد

Faaa-r-da roode to-ghya-ne shor-af-kan dar darya mii-khabad

خورشید از شرق سوزان می روید بر دریا می تابد

Khooo-r-shid az sharghe so-zan mi-rooyad, bar darya mii-ta-bad

موجی در موجی می بندد Moji dar moji mi-bandad

بر افسون شب می خندد Bar afsone shab mi-khan-dad

با آبی ها می پیوندد Ba a-bi-ha mi-pey-van-daaad

موجی در موجی می بندد Moji dar moji mi-bandad

بر افسون شب می خندد Bar afsone shab mi-khan-dad

با آبی ها می پیوندد Ba a-bi-ha mi-pey-van-daaad

خـون ارغـوان هـا Khone arghavanha